Przygotowanie zawodowe u swojego dziecka w przedszkolu

[lileczka]

Jak przygotować dziecko do tego, ze przez trzy miesiącę będę odbywała przygotowanie zawodowe u niego w przedszkolu tylko na innej grupie?? Jak o tym rozmawiać?? Jak to wpłynie na niego?? CZy bardzo negatywnie czy wcale nie?? Jak się będzie czuł po tym, jak już się przygtowanie zakończy?? To bez gwarancji zatrudnienia, bo nie ma etatu.
Starając się o przgotowanie nie myślałam tak o tym, a teraz dopiero to do mnie doszło, po tym jak się zgodzili Fajnie, bo zawsze chciałam to robić, ale jak będzie czuł się Mikołaj??

Pocieszcie...Pozdrawiam!

[Mrumru]

Nie wiem skad tyle obaw. Po prostu powiedz dziecku jak jest. Raz mama pracuje tu, raz gdzie indziej. Sama jeszcze nie wie gdzie. Przedszkolaki sa wystarczajaco bystre, zeby wszystko zalapac. Mikolaj pewnie bedzie dumny, ze mama pracuje w przedszkolu...

[mama3dzieci]

ja także pracuję w przedszkolu gdzie chodzą moje dzieci
kiedy powiedziałam dzieciom że będę pracować w przedszkolu bardzo się ucieszyły
najbardziej bałam się o reakcję 3-latka .... że będzie płakał ze chce być przy mnie .... ale nie potrzebnie - mały bawi się w swojej grupie i często go widzę
ale dzieci wiedzą ze mama pracuje i zachowują się normalnie )
najbardziej robi na mnie wrażenie kiedy je podglądam jak uczestniczą w zajęcia ch albo jakiś tańcach .... niesamowite uczucie móc zobaczyć dzieci "w akcji"

życzę powodzenia

[karola27]

u mnie jest trochę inaczej, bo to nie ja pracuję w przedszkolu Nisi a moja mama, ale też nie ma z tym problemu. Dominika chodzi do grupy mojej mamy i rozumie, że babcia chodzi do przedszkola do pracy i pół dnia jest ona a pół dnia inna pani. czasami myli się i mówi do mojej mamy pani Ewo dobrą stroną tego jest to, że mama mi dużo opowiada o pobycie Dominiki w przedszkolu, więc wiem dokładnie o tym jak sobie radzi, jak je, jak się bawi, jak pracuje. negatywnych stron nie dostrzegam. proponuję więc porozmawiać z dzieckiem i wyjaśnić tą sytuację. na pewno będzie ok.

[lileczka]

Dziękuję Wam z całego serca!! Podniosłyście mnie na duchu, miałam obawy, bo słyszałam od jednej znajomej, która również jest przedszkolanką, ze proces adaptacyjny po moim odejsciu z przedszkola nastąpi od nowa i mnie to trochę załamało, bo on to ciężko przechodził, a teraz już jest dobrze, czasami zapłacze przy rozstaniu.
Dzięki jeszcze raz, potrzebowałam takich odpowiedzi, wielka buzka!!
Fajnie mieć kogoś w przedszkolu, bo wtedy wie się juz wszystko na temat dziecka, super

[ktosik]

Lileczka, pytam tak z ciekawości. Co to jest "przygotowanie zawodowe"? Czy chodzi po prostu o obowiązujące praktyki?

[lileczka]

To takie coś jak staż, tylko staż jest dla absolwentów, do jakiegoś wieku, a potem jest przygotowanie. Staż mozna mieć rok czasu, przygotowanie maks pół roku. Na przygotowanie może isć osoba, która: ponad rok jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy, ma wykształcenie srednie czy wyzsze,
jest matką samotnie wychowującą dziecko, to wtedy nie obowiązuje ten rok czasu jako bezrobotna(y)
ma wyksztalcenie podstawe lub zawodowe, tez wtedy nie obowiązuje ten rok czasu jako bezrobotna(y)

NO i ja, będąc już ponad rok bezrobotną nie tracę statusu osoby bezrobotnej, bo to UP mi płaci za takie przygotowanie. Mogę z niego zrezygnowac tylko wtedy, gdy znajdę pracę, jesli z innego powodu, tracę status osoby bezrobotnej.

To tyle co wiem, mniej więcej. Mam nadzieję, ze nic nie pokręciłam

[ktosik]

Ciekawe, nie słyszałam wcześniej o czymś takim. A czy skończenie takiego przygotowania zawodowego coś Ci potem "daje", jakieś kwalifikacje na przykład? Będziesz tam jako pomoc nauczyciela czy w charakterze kogoś innego?

[lileczka]

Jako pomoc nauczyciela. Na koniec Dyrektorka wystawia mi opinie(? brak mi tego słowa ).No i mam to przygotowanie juz w papierach swoich, idąc do pracy o tym samym charakterze lub podobnym może się przydać. Choć ja jestem politologiem, także u mnie to w ogóle nie po drodze, ale jestem dyplomowaną opiekunką dziecięcą ze sredniego wykształcenie to chociaż to bliskie mojemu przygotowaniu. Juz nie wspomnę o tym, ze zawsze chciałam isc na pedagogikę, ale niestety zycie ułożyło się tak, a nie inaczej Teraz mogłabym robić znów dwa lata magistra, ale z pedagogiki, tylko muszę się liczyć z róznicami programowymi, a wiadomo ile ich jest, skoro ja studiowałam całkiem co innego

[ktosik]

Ech, różnie nam się życie układa, no cóż. Wszystkiego dobrego